اخبار معماري

اكسپو ۱۹۲۹ بارسلونا

اين نمايشگاه، منجر به ايجاد آثاري برجسته و ماندگار از سبك هاي مختلف معماري در شهر بارسلونا شد. موزه ملي هنر d Art Catalunya و غرفه ميس وندر روهه بارسلونا دو نمونه از بناهاي به جاي مانده از اين دوره اند.

يكي از ويژگي هاي منحصر به فرد اكسپو ۱۹۲۹، نمايش تاريخ و مدرنيته در جوار يكديگر بود كه در طراحي اغلب غرفه هاي نمايشگاه به وضوح ديده مي شد. غرفه نمايشگاهي بارسلونا در سال ۱۹۳۰ مدت كوتاهي پس از برگزاري نمايشگاه ۱۹۲۹، برچيده شد اما در سال ۱۹۸۳ توسط گروهي از معماران كاتالان تنها با استفاده از چند عكس و نقشه هاي باقي مانده از ساختمان اوليه، در محل قبلي بازسازي شد.

اكسپو جهاني از ديرباز در پيشبرد نوآوري هاي معماري، نمايش آخرين دستاورهاي روز و گفتمان، از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. بسياري از بناهاي تاريخي محبوب كه امروز عمدتا نقش المان شهري را به عهده دارند، به منظور شركت در نمايشگاه جهاني ساخته شده اند. برگزاري هر نمايشگاه در طول تاريخ، به عنوان فرصتي براي ارائه ايده هاي نو و آزمودن ايده هاي جسورانه معماران تلقي مي شود.

اكسپو به معماران اجازه مي دهد تا فارغ از محدوديت هاي معمول بر ايده هاي جديد تمركز نمايند. بسياري از شاهكارهاي معماري دنيا، فقط و فقط براي بيان مفهومي دروني طراحي و ساخته شده اند. اين مفهوم تا ابد در كالبد بنا باقي خواهد ماند و در برابر ديدگان مشتاق عموم، پايدار مي ماند. براي اولين بار نمايشگاه صنعتي ۱۸۴۴ فرانسه، زمينه ساز برگزاري نمايشگاه جهاني (اكسپو) شد. از اين رو فرانسه را خاستگاه اكسپو مي نامند. اين نمايشگاه هر پنج سال درگوشه اي از دنيا با رقابتي ميان همه ي كشورها برگزار مي شود. برگزاري اكسپو، سومين رويداد مهم دنيا پس از مسابقات جام جهاني و المپيك تلقي مي شود.

منبع دوجداره به مجموعه اي از دو استوانه با سايزهاي متفاوت گفته ميشود كه ميان آنها فضاي خالي وجود داشته و براي انتقال دما از آب گرم به آب سرد مورد استفاده قرار مي گيرد. به عبارت ديگر، مخزن دوجداره از دو استوانه داخلي و خارجي تشكيل شده است كه در استوانه داخلي آب سرد و در خارجي آب گرم توليد شده توسط ديگ بخار (بويلر) وارد ميشود. اختلاف دماي موجود در دو سيال بخش هاي داخلي و خارجي باعث انتقال دما و گرم شدن آب مجراي داخلي مي گردد.

شركت شيشه ايمني شرق با مديريت محمد استقبال در سال ۱۳۷۲ در مشهد و در زميني به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع تاسيس شده و فعاليت توليدي خود را در زمينه توليد شيشه هاي سكوريت ساختماني و صنعتي از قبيل شيشه هاي بخاري ، اجاق گاز ، پروژكتور و … مطابق با استاندارد جهاني آغاز نمود. در سال ۱۳۷۴ براي اولين بار در ايران موفق به كسب اولين نشان استاندارد ملي براي شيشه هاي ۱۰ ميل ساختماني گرديد. به منظور توسعه واحد توليدي ۱۳۷۸ ساختمان جديد شامل سالنهاي توليد چاپ سيلك ، برش كاري و پرداخت شيشه احداث شد . در سال ۱۳۷۹ با وارد نمودن كوره هوريزانتال براي اولين بار در استان خراسان موفق به توليد شيشه هاي تخت و خم به ابعاد ۲۴۴* ۳۶۰ سانتيمتر مطابق با استانداردهاي روز دنيا گرديد.