اكسپو ۱۹۲۹ بارسلونا
اين نمايشگاه، منجر به ايجاد آثاري برجسته و ماندگار از سبك هاي مختلف معماري در شهر بارسلونا شد. موزه ملي هنر d Art Catalunya و غرفه ميس وندر روهه بارسلونا دو نمونه از بناهاي به جاي مانده از اين دوره اند.
يكي از ويژگي هاي منحصر به فرد اكسپو ۱۹۲۹، نمايش تاريخ و مدرنيته در جوار يكديگر بود كه در طراحي اغلب غرفه هاي نمايشگاه به وضوح ديده مي شد. غرفه نمايشگاهي بارسلونا در سال ۱۹۳۰ مدت كوتاهي پس از برگزاري نمايشگاه ۱۹۲۹، برچيده شد اما در سال ۱۹۸۳ توسط گروهي از معماران كاتالان تنها با استفاده از چند عكس و نقشه هاي باقي مانده از ساختمان اوليه، در محل قبلي بازسازي شد.
اكسپو ۱۹۶۴ نيويورك
نمايشگاه ۱۹۶۴ نيويورك، در مرغزار فلاشينگ تارج پارك (سايت نمايشگاه ۱۹۴۰-۱۹۳۹) برگزار شد. در اين نمايشگاه آخرين دستاوردهاي كشورهاي مختلف دنيا به نمايش در آمد.
غرفه جانسون هنوز در محل فعلي نمايشگاه قرار دارد اما تاكنون بلااستفاده باقي مانده و سرنوشتي نامشخص دارد. اين ساختمان در سال ۲۰۰۹ يك بار مورد مرمت گروهي داوطلب قرار گرفت اما اين اقدامات براي نگهداري و حفظ بنايي منحصر به فرد كه نقطه عطفي در معماري به شمار مي رود، كافي نيست.
اكسپو قرن ۲۱، ۱۹۶۲ سياتل
اين نمايشگاه در سياتل با موضوع مشابه نمايشگاه هاي هم عصر خود بر روي موضوعاتي چون فضا، علم، فناوري و آينده متمركز شده بود. موضوعاتي از اين قبيل در زمان خود بسيار جنجال برانگيز بود. يكي از آثار برجسته اكسپو ۱۹۶۲ برج سوزن فضايي با ارتفاع ۱۸۴ متر است كه در شهر سياتل، واشنگتن آمريكا ساخته شد.
اكسپو ۶۷، ۱۹۶۷ مونترال
اين نمايشگاه در سال ۱۹۶۷ به مناسبت صدمين سالگرد تأسيس كانادا با عنوان انسان و جهان برگزار شد. موضوع نمايشگاه، پيشرفت فرهنگي و فناوري انسان بود كه كشورهاي سراسر جهان را به رقابت مي طلبيد. انتخاب سايت نيكي از چالش هاي جدي برگزاري اكسپو ۱۹۶۷ بود كه موجب ايجاد جزيره اي جديد در مركز سنت گرديد.
يكي از ويژگي هاي بارز اين پروژه استفاده از سازه كششي و قاب هاي چوبي شش ضلعي در بدنه ساختمان بود.
غرفه آمريكا، گنبد فولر
اين كره ژئودزيك در سال ۱۹۷۶ طعمه حريق شد و بخش اكلريك آن از بين رفت. اين مكان در سال ۱۹۹۰ خريداري شد و به عنوان موزه محيط زيست مورد استفاده مجدد قرار گرفت. باك مينستر فولر، كالبد سيال اين غرفه را، سال ها پيش از شكلگيري مدل هاي شفاف ديجيتالي امروز طراحي و اجرا كرد.
اين سطح كروي، كه سه چهارم آن شفاف است، از هزاران گنبد كوچك از جنس اكريليك تشكيل شده است، با وجود اين كه پوسته ي فولر به پيوست پرتقال تشبيه شده بود، اما تمايل او بيشتر به سمت شبيه سازي پوست انسان در سطوح معماري بود: يك سطح متخلخل كه، در صورت نياز، تعريق از آن صورت بگيرد و عبور نور و تهويه را امكان پذير كند و مانند يك كره ي هوشمند و پويا عمل كند. اين سطح كروي، علاوه بر قابليت هاي فني فراوان، بيانگر بينش گيتاشناسانه ي فولر نيز هست. اين كره، كه خود شامل گنبد هاي كوچك تري بود، تجسم عيني اين نظريه ي فولر بود كه مي گفت: جهان از عالم صغير به عالم كبير است كه گسترش مي بايد.
اين گزاره بر مبناي ديدگاه مفهومي فولر درباره ي يك دنياي آرماني بدون سلسله مراتب شكل گرفته است كه توسط نظم موجود طبيعت تأئيد مي شود. در كل او عقيده داشت كه طبيعت از ذرات بسيار ريز مولكول ها و اتم ها تشكيل مي شود و سپس سلول ها در كنار يكديگر قرار مي گيرند تا در نهايت يك سيستم خودگردان عادلانه را تشكيل دهند و اين مي تواند به عنوان يك الگوي كامل براي انسان ها در زمينه هاي سياسي و اقتصادي باشد. از ديگر ساختمان هاي باقي مانده از اين نمايشگاه، زيستگاه ۶۷، نمونه اي از از مسكن ارزان قيمت، پيش ساخته، با كيفيت بالا و مناسب محيط هاي متراكم شهري مي باشد. موشه سفدي، از واحدهاي پيش ساخته مدولار استفاده كرد تا بتواند هزينه هاي مسكن و اجاره را كاهش دهد.
با تأملي در مورد اين مجتمع مسكوني مي بينيم كه دو ايده در يك پروژه اعمال شده؛ يكي در مورد پيش ساختگي و نظام مدولار و ديگري در مورد نوع جديدي از آپارتمان سازي. البته در اصل اين پروژه ي پايان نامه خود موشه سفدي در دانشگاه مك گيل در سال ۱۹۶۱ با عنوان “گزينه اي براي زندگي شهري” بود كه در آن به بررسي “سيستم هاي ساختماني مدولار سه بعدي” پرداخت. چند وقت بعد، مشاور پايان نامه اش؛ لويي كان (Louis Kahn) از او خواست كه پروژه را براي نمايشگاه جهاني ۱۹۶۷ ارائه بدهد. گفتني است؛ اين طرح تجربي خانه سازي به حدي قابل توجه بود كه به سمبل نمايشگاه بين المللي مونترال كانادا تبديل گرديد؛ نمايشگاهي كه اين طرح جزئي از آن بود. در اين پروژه موارد مربوط به عرف خانه سازي از نظر فرم يا ساخت و ساز، كمتر به چشم مي خورد.
معمار اين طرح بيشتر در جستجوي استفاده از تكنولوژي مدرن بود (خصوصاً توليد انبوه و روش هاي صنعتي توليد اتومبيل هاي موتوردار) واحدهاي اقامتي به صورت پيش ساخته توليد شده اند (مكعب هاي بتني با ابعاد ۱۱/۷ متر طول و ۵/۳ متر عرض در ۳ متر ارتفاع) كه شامل حمام فايبر گلاس قالب گيري شده يك تكه و تمامي تجهيزات سرويس ها و لوازم توكار مي باشد.
نمايندگي فروش ورق سنگريزه اي دكرا