جعفر پتگر؛ تلاشگر ايجاد مكتبي ويژه در هنر نقاشي ايران

به گزارش ديباروز ، جعفر بوثقار ، متولد اسفند 1391 در شهر تبريز ، استاد معاصر نقاشي و طراحي در ايران است ، از اين رو به نام جاودانگي معروف است.
پيتگر براي مطالعه چه روندي را طي كرد؟
اين استاد نقاشي تحصيلات ابتدايي خود را در تبريز گذراند ، سپس وارد هنرستان صنايع عرضي تبريز شد و به تحصيل دوره مقدماتي نقاشي پرداخت. پتغار در سال 1913 وارد مدرسه هنرهاي جديد در تهران شد و سرانجام تحصيلات خود را به مدت پنج سال در اين هنرستان ادامه داد.
اين نقاش معاصر اساتيد مختلفي در تهران داشت ، اما دليل خاص بودن آموزش هايي كه از معلمان خود گرفت اين است كه اكثر معلمان او در تهران شاگردان كمال الملك بودند كه در نهايت باعث رنگ آميزي و خوشبو شدن او شد. مدرسه كمال الملك در آثار خود. سرانجام ، پس از اتمام تحصيلات ابتدايي ، اين هنرمند در سال 1312 وارد دانشكده هنرهاي زيبا شد و در سال 1319 با موفقيت فارغ التحصيل شد.
آثار و دانش آموزان
جعفر بتگر ، نقاش ، علاوه بر كشيدن پرتره ، در نوشتن مقالات و يادداشت ها نيز تلاش كرد ، كه نتيجه اي نيز به همراه داشت. وي در يكي از اظهارات خود در مورد ماهيت يك اثر هنري گفت: “هر اثر هنري پرده جهالت انساني است كه توسط هنرمند برافراشته شده است. پس از پايان جهالت انساني ، ديگر پرده اي براي نمايش هنري وجود ندارد.” هنرمند همچنين دو كتاب در زمينه هنر نوشته است: مرزهاي هنر و هنر انسان و جاودانگي.
وي كه از پيروان مكتب كمال الملك شناخته مي شود ، همانطور كه در اكثر آثار او مشهود است ، مجذوب تصوير زندگي مردم در خيابان و بازار بود و سعي كرد با استفاده از رنگ مناسب ، موقعيت اجتماعي مدلي را كه به تصوير كشيده است نشان دهد. تركيبات
اولين آثار اين هنرمند ، برخلاف آنچه مي توان انتظار داشت ، با فضايي طبيعي متمايز شده و بيشتر نشان دهنده گروه افرادي است كه خود نقاش با آنها زندگي مي كرده است. اين آثار عبارتند از: روفوجار ، فروشنده مرغ پير ، مادر نقاش ، فروشندگان فرش و هالا.
با گذشت زمان ، با تجربه بيشتر هنرمند ، درك او از تركيب رنگ ها كاملتر شد و آثار بعدي او نيز بالغ تر شد. به طور كلي ، رنگ آميزي متراكم يكي از مهمترين ويژگي هاي كار پيتر در دوره بعدي كار او است.
اگرچه تاكنون مطالعات بسيار مفصلي درباره آثار اين هنرمند انجام نشده است و اكثر هنرمندان درك و اطلاعات دقيقي از آثار او ندارند ، اما بايد گفت كه پتگر يكي از تأثيرگذارترين شاگردان تهران بود. فريدا لاشايي ، فايروز دراس شيروانلو ، علي گلستانه و نامي به او حسادت مي كنند.
اين هنرمند اولين نمايشگاه خود را در سن بيست و شش سالگي برگزار كرد و از آن زمان برخي از آثار او با قيمت هاي مختلف در حراج بزرگ تهران به فروش رسيد. برخي از اين آثار عبارتند از: پيرماد چاپاقي در سال 2016 فروخته شد و بانو در سبز در سال 2015 فروخته شد.

پيتگر از نظر پسرش
حلا باطغر ، دختر جعفر باطغر ، در مورد پدرش مي گويد: “پدرم صوفي بود و دانش آموزي بود كه بدون وضو نقاشي نمي كرد و هميشه آرزو مي كرد كه آثار او در ايران بماند. پدرم مي گفت هنرمنداني كه به فكر خودشان بودند هنر با مردم فكر مي كند و هنرمنداني كه با خود صحبت مي كردند با مردم صحبت مي كردند. اين تفاوت بين هنرمندان و يكديگر و ارزش آثار هنري آنها است. به گفته بسياري از كارشناسان ، جعفر باطغر يك صوفي متعهد بود كه به عرصه هنرهاي عجيب و غريب سقوط كرد. . “بخشي از بي خانماني او به دليل عدم تمايل وي به معروف شدن در طول زندگي بود.”
به گفته فرزند اين هنرمند ، جعفر بتگر ، او علاقه اي به مطالعه آثار خود ندارد و مي توان گفت يكي از دلايل عدم اطلاع كافي از آثار او نيز از اينجا ناشي مي شود.
فوت كرد
اين هنرمند كه مهمترين اهداف و آرزوهايش تلاش مستمر براي ايجاد مدرسه خصوصي در هنر نقاشي در ايران بود ، سرانجام در سن هشتاد و پنج سالگي بر اثر بيماري قلبي ، كهولت سن و پوشش چشم از جهان فرو بست. انجمن هنري سياه پوش

كار جعفر حسود است

انتهاي پيام