قلم‌هاي كرونايي – ديباروز

انگار قلم اين روزها نمي خواهد الگوي خود را تغيير دهد ، حتي به نفع خودش ، الگوي تكراري كه همه از آن گريخته اند.

مدلي كه تمام قلم ها را گرفته و پارچه سياه را روي كاغذهاي سفيد پهن كرده بود ، اهميتي نمي داد كه به راحتي با هر پاك كن تميز مي شود و محل خشك مي شود.

قلمي كه حتي روزها پيش همگان آنقدر دوستش داشتند و به دنبالش بودند ، و ناگهان روي گرداند و ديگر آرزوي آنها نوشته نشد.

و آنچه برخي را كه هنوز دوستش دارند آزار مي دهد ، اين قلم هميشه از او مي پرسد كه چه كار مي كنيد ، اما او بي خيال تر از قبل مي نويسد ، در مورد كرونا ، مرگ و مازاد جوانان ، نوجوانان ، مادران ، كودكان ، پدران و … مي نويسد. .

به نظر مي رسد او كرونا ويروس شده است و واكسن بايد در اسرع وقت به او داده شود ، زيرا او در چند روز فراخوانده شد و بايد از او تقدير كرد.

چه اتفاقي براي قلم افتاد كه اين روزها به جاي اميد ، پيوندي عجيب و پيماني و برادري ناگسستني با مرگ و هاله بست؟ او چه روزي آمد؟

قلم ، هان ، به اصالت خود بازگرديد ، كمتر بنويسيد ، مرگ سوگ مادران داغدار را دو برابر كرده است.

خروج از كشور ، توسط كرونا تشويق شويد ، حتي اگر گفته شود كه چسبيدن كار آساني نيست. بنام زندگي بنويس ، بنام اميد بنويس.

اين بار قلم شما را به اشك و چشمان معصوم كودكي تقسيم مي كنم كه كرونا از او نوازش هاي مادري خود را گرفت و شور بازي هاي كودكانه را بدون مادر در قلبش خشك كرد.

مثال مرگ كرونا را حذف كنيد و زيباترين قضاوتي را كه اين روزها براي مردم دست نيافتني است بنويسيد. به نفع خود بنويسيد. با مهرباني كرونا را وارد خانه هاي خود نكنيد تا بتوانيد هر از گاهي سكوت مرگبار آن را بشكنيد و آرامش را بر هم بزنيد.

انتهاي پيام