كشفي تازه در گورستان تاريخي گيلان

به گزارش روابط عمومي موسسه ميراث فرهنگي و تحقيقات گردشگري ، مجموعه باستاني ليارسنگبون در مساحت وسيعي (حدود 27 هكتار) در مناطق غيرقابل دسترسي و صعب العبور واقع شده است. اما جهاني ، رئيس تيم باستان شناسي گيلان املش با اشاره به اينكه با وجود كاوش هاي باستان شناسي در سال هاي 1393 ، 1695 ، 1396 ، 1397 و 1398 ، حفاري هاي اين مجموعه ناقص بوده است ، افزود: رزمندگان اين منطقه كه دور و نزديك است ، از جمله قبايل ساكن در سواحل شمالي ، به طور خاص با دوره اشكاني هم مرز هستند.

ليارسنگ بن املش از اتمام فصل ششم مطالعه ميداني مجموعه باستاني خبر داد و افزود: اين مجموعه باستاني شامل محل گورستان و شواهد پراكنده از آبادي هاي دوره تاريخي تا قرون وسطي دوره اسلامي است.

“در اين فصل ، چهار كارگاه در محوطه قبرستان اين مجموعه كه مساحت آن حدود دو هكتار است ، كاوش شده است و اطلاعات ارزشمندي از جمله 19 قبر (21 مدفن) و سفال انواع مختلف پيدا شده است. گودال ها ، سردابه ها و كوزه ها. ” سرپرست تيم باستان شناسي قبرستان ليارسنگبون و اقلام با استفاده روزانه و ابزارآهني به دست آمد.

جهاني افزود: مقبره هايي از نوع گودال كه ساختار خاصي ندارند و عموماً از حفره هاي بيضي شكل تشكيل شده اند ، شامل بسياري از گورهاي موجود در اين قبرستان است.

وي گفت به استثناي چند گورستان ديگر در استان مازندران و چند گورستان در شمال ، شمال غربي و شمال شرقي درياي خزر ، گورهاي نوع قبر كه تا كنون در ايران پيدا شده است ، از جمله يك رمزنگار ، به دوربين منتهي شده است. سوراخ عمودي با ساختار خاص.

به گفته اين باستان شناس ، تاكنون چندين نمونه دفن از نوع خمره در اين قبرستان در فلات ايران پيدا شده است كه مي توان آنها را با شيوه هاي تدفين كلي دوره اشكاني مقايسه كرد.

وي گفت: “اين گورهاي يافت شده در منطقه را مي توان با مقبره هاي زيادي كه توسط گورخرها در حفاري هاي هيئت ژاپني در ارتفاعات شرقي گيلان (ديلمان) در دهه 60 و در برخي نقاط دشت شناسايي شده است ، مقايسه كرد. مغان. “

رئيس تيم باستان شناسي ادامه داد: تا كنون تحقيقات نشان مي دهد كه نوع گورهاي مورد استفاده در اين قبرستان ممكن است با وضعيت اجتماعي افرادي كه در آنجا دفن شده اند ارتباط مستقيم داشته باشد و به نظر مي رسد اندازه هر يك از اين گورها متغير است. . “

جهاني گفت: مطالعات نوع شناسي به طور كلي نشان داده است كه مقبره كشتي هاي كشف شده متعلق به دوره اي از اواسط دوره اشكاني تا پايان دوره ساساني است كه قبلاً با تاريخ گذاري راديوكربن (C14) تأييد شده بود.