كدام شغل موجب ابتلا به آلزايمر مي‌شود؟

محققان دانشگاه كرتين در استراليا دريافته اند كه استرس كاري به بخشي از مغز كه تحت فشار روحي قرار دارد آسيب مي رساند. اين ناحيه به عنوان محور HPA (هيپوتالاموس-هيپوفيز-آدرنال) شناخته مي شود و هورمون هاي استرس از جمله كورتيزول را آزاد مي كند. سطح بالاي استرس با كاهش حافظه و حتي ماده خاكستري مرتبط است.

محقق ، ديويد گروت ، متخصص زوال عقل و استاد دانشگاه گفت: “استرس مزمن بر بسياري از مسيرهاي بيولوژيكي تأثير مي گذارد و بين قرار گرفتن در معرض و واكنش بدن رابطه معني داري وجود دارد.” اختلافات ژنتيكي بين اين مسيرها مي تواند بر عملكرد سيستم ايمني مغز تأثير بگذارد و منجر به پاسخ ناكارآمد شود. اين بيماري با اختلال عملكرد در مغز همراه است و خطر آسيب عصبي و زوال عقل را افزايش مي دهد.

يك گروه استراليايي ارتباطي بين “استرس رواني اجتماعي” و آلزايمر پيدا كرده اند. هنگامي كه با عوامل ژنتيكي تركيب شود ، برخي از افراد مي توانند مستعد ابتلا به بيماري هاي عصبي ويرانگر باشند.

شواهد زيادي وجود دارد كه استرس مزمن با بيماري آلزايمر مرتبط است

اين مطالعه كه در مجله Biological Reviews منتشر شده است ، بر اساس تجزيه و تحليل شواهد قبلي است و نشان مي دهد كه استرس باعث افزايش التهاب در HPA و غلبه بر موانع شبه پروتئين هاي معروف به بتا آميلوئيد و تاو مي شود. در نتيجه ، آنها در مغز جمع شده و سلولهاي عصبي را از بين مي برند و سلولهاي ايمني به نام ميكروگليا ديگر نمي توانند آنها را از بين ببرند.

محققان مي گويند ميكروگليا مي تواند پاسخ ايمني پيش التهابي به استرس مزمن را تشديد كند. عوامل خطر ژنتيكي باعث حساسيت ميكروگليا در برابر تأثيرات محيطي مي شوند.

ترس هاي كوتاه مدت و موقتي و موقعيت هاي استرس زا بخشي از زندگي روزمره است ، همانطور كه افراد قبل از امتحان ، جلسه كاري يا آزمون رانندگي تجربه مي كنند. با اين حال ، استرس و اضطراب طولاني مدت ناشي از كار يا مشكلات شخصي مي تواند سلول هاي ايمني را از بين ببرد و به مغز آسيب برساند.

نتايج اين مطالعه به شواهد فزاينده اي اضافه كرد كه استرس مزمن عاملي براي افزايش افت شناختي در بيماري آلزايمر است. اين ممكن است به دليل عدم توانايي شما در تنظيم HPA و محور كورتيزول باشد.

تأثيرات مثبت مديريت استرس احتمالاً بيشتر از آن است كه فكر مي كرديم

نشان داده شده است كه كورتيزول بر شناخت تأثير مي گذارد ، اما اساس مولكولي آن هنوز كاملاً شناخته نشده است ، اما اين يافته ها به شناسايي افراد با خطر بالا كمك مي كند و تجويز زودهنگام دارو ، شانس درمان موفقيت آميز را افزايش مي دهد.

مطالعات اپيدميولوژيك نشان داده است كه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افسردگي مي توانند باعث زوال عقل شوند. مطالعه بر روي يك زن 35 ساله نشان داد كه استرس در ميانسالي خطر ابتلا به بيماري آلزايمر را دو برابر مي كند.

وي گفت: “ما بايد بهتر درك كنيم كه چگونه عوامل ژنتيكي بر پاسخ به كورتيزول و استرس مزمن تأثير مي گذارند و اين اثر ممكن است با برخي از سلول ها مانند ميكروگليا كه باعث آلزايمر مي شود تداخل داشته باشد.”

جهش هايي كه حامل را نسبت به اثرات استرس و كورتيزول حساس مي كنند ، مي توانند نحوه ورود ميكروگليا به حالت اوليه را تعيين كنند ، نمونه اي از چگونگي تركيب عوامل ژنتيكي و محيطي براي ايجاد زوال عقل.

گروت مي گويد: “مهم است كه فكر كنيم چندين زيرشاخه ميكروگليا در مغز وجود دارد كه مي تواند تحت تأثير فعل و انفعالات ژنتيكي مختلف و استرس ، با امضاي ژنتيكي متفاوت قرار گيرد.”

اين پديده مي تواند منجر به توليد داروهاي بهتر و استراتژي هاي مديريت استرس شود كه ميكروگليا ، تاو يا بتا آميلوئيد را هدف قرار مي دهد.

انتهاي پيام