ذهن همه‌مان يك ايراد مشترك دارد

ما با هر مشكلي روبرو هستيم ، ما به دنبال بسيج مردم هستيم و معتقديم كه راه بهبود و تغيير اوضاع تغيير مردم است! چرا؟ اين بدان دليل است كه ما نمي فهميم با تغيير افراد و ترك سيستم ها و سازوكارهاي ناسالم ، هيچ چيز قابل اصلاح نيست.

يك ساختار فاسد حتي بهترين افراد را فاسد مي كند – يا بيش از حد آن منجر به ناكارآمدي آنها مي شود و آنها را از بين مي برد – و برعكس ، يك سيستم كارآمد و سالم مي تواند افراد فاسد را در بستر مناسب قرار دهد!

سالها اختلاف نظر ما بر سر اين بود كه آيا مي توان نتيجه گرفت يا نتيجه گرفت؟ احمدي نژاد يا قاليباف مي آيند؟ مدير خوب است يا معنوي؟ سپس مي بينم كه شكست خورده است ، ما مي گوييم در ميان اين گروه خوش بين منتظر توهم و هبروت ، به عنوان مثال ، رضا پهلوي كه بيايد ، اصلاً تغييري ايجاد كنيم و قدرت هاي جوان و جديدي بياوريم!

در حالي كه مشكل عمدتاً در رفت و آمد مردم نيست ، اما مشكل در ريشه ها و مباني غلط در رفتار و رويكرد ما نهفته است ، كه از زمان قاجارها و قبل از آن بوده و به يك طرف و بعد از آن رسيده است!

از تنبلي و لج بازي تا چاپلوسي و چاپلوسي ، از دروغ و ريا و چشم پوشي از آينده و از جهل و خودآموزي تا حرص و سودجويي!

بنابراين ، اگر تاجي باشد ، صاحب تاج را مي پذيريم و اگر عمامه بيايد ، عمامه را تملق مي دهيم و سپس اين و آن را مقصر مي دانيم تا اينكه مشكلي پيش بيايد. اين يك دزد است و او يك خيانتكار است و ما بازار افشاگري ها و تهمت ها را تقويت مي كنيم!

وقتي ساختار ، محيط كار ، شرايط اداري ، روابط روابط قدرت و نوع تعاملات اجتماعي ما سرقت و خيانت باشد ، حتي بهترين افرادي كه به فساد و سرقت مبتلا مي شوند ، به جز در تمام اين سال ها ، نمونه ها و شواهد مختلف زيادي را نديده اند. آيا ما هستيم

برعكس ، در بسياري از كشورهاي جهان ، جايي كه ما توصيف مي كنيم ما دينداري نمي كنيم و ادعا نمي كنيم كه به غيب و بهشت ​​متصل هستيم ، مكانيسم ها و روندهاي فعلي آن سالم تر و فساد كمتري دارند ، چرا؟ از آنجا كه ساختارها و چارچوب ها دست نخورده و به درستي طراحي شده اند ، محيط و زمينه هاي فعلي راه را براي خطا باز نمي كند!

اگر كسي بخواهد مرتكب اشتباه شود ، از يك سو ، تربيت خانوادگي و اخلاق عمومي منجر به فساد نمي شود (به دليل ريشه هايي مانند زشتي زياد ، دروغ ، پرهيز از ريا ، تظاهر و شفافيت) و از سوي ديگر ، نظارت بر رسانه ها و قانون اجازه فساد ، سرقت و خيانت را نمي دهد.

در ايران امروز در امور مختلف با واقعيت هاي تلخ هرج و مرج و هرج و مرج روبرو هستيم و برخلاف تصورات رايج ما ، راه حل اين مشكلات بيش از تغيير قدرت در تغييرات اساسي جامعه و نوع آموزش پيش دبستاني نهفته است!

ما بايد برخي از اشتباهات اساسي را در نوع تفكر و درك عمومي اصلاح كنيم.

تا وقتي به دانش و انديشه احترام گذاشته نشود ، تا زماني كه جايگاه پسر وزير و پسر كارگر تفاوتي نداشته باشد ، تا زماني كه برنامه اي براي آينده نداشته باشيم ، تا زماني كه تقسيم مسئوليت ها بر اساس شايستگي نباشد و … بياييد به اولي برسيم ، اين وضعيت ماست!